Ben Stiller ή Adam Sandler;

Δύο από τους διασημότερους κωμικούς του αμερικάνικου σινεμά, με παρόμοιο background, και οι δύο με τις δραματικές παρενθέσεις τους όσο και με τις γνωστές κωμικές περσόνες τους. Adam Sandler εναντίον Ben Stiller. Ποιον από τους δύο θα επέλεγε το ΟΝΕΜΑΝ για να περάσει μια βραδιά γέλιου;

Ψήφισε εσύ ποιον προτιμάς και δες τις δικές απαντήσεις παρακάτω.

Ben Stiller ο Πάνος Κοκκίνης

Είναι κοντός, νευρωτικός, υποχόνδριος και -είμαι σίγουρος- όχι ιδιαιτέρα διασκεδαστικός τύπος να δουλεύεις μαζί του, για αυτόν ή γενικά να είσαι τριγύρω του. Το παλικάρι φαίνεται να έπεσε πιτσιρίκι στην χύτρα με την απέραντη τσίτα. Με άλλα λόγια μοιάζει το ακριβώς αντίθετο του Sandler που είναι βασικά ένας χαλαρός τύπος που φτιάχνει χαζο-ταινίες με τους φίλους του για να τις βλέπουν τα κολεγιόπαιδα και να γουστάρουν (με ελάχιστες,τύπου Reign over Me, Punch-Drunk Love) εξαιρέσεις. Αντιθέτως ο Stiller, ακόμη και στα εντελώς χαζά του (Κάτι Τρέχει με τη Μαίρη, Starsky & Hutch, Dodgeball, The Heartbreak Kid) μοιάζει να κουβαλάει πάνω του περισσότερη κλάση και ποιότητα. Και μην ξεχνάμε ότι μας έχει χαρίσει επίσης τον Zoolander, το Tropic Thunder και ένα μικρό franchise ονόματι Meet the Parents. Επίσης ο Ben -σε αντίθεση με τον Adam- πασχίζει να γίνει καλύτερος. Ψάχνεται, δοκιμάζεται (βλέπε The Secret Life of Walter Mitty). Και αυτό είναι κάτι που δεν είναι σωστό να αγνοήσουμε.

Adam Sandler ο Χρήστος Χατζηιωάννου

Ομολογώ ότι πήγε να μου αλλάξει γνώμη ο Κοκκίνης με το τελευταίο επιχείρημα περί ψαξίματος αλλά όχι. Ο Ben Stiller, όσο αστείος κι αν έχει υπάρξει, μου μοιάζει μονοδιάστατος σε αυτό που έχω να περιμένω από εκείνον σε μια ταινία. Και οι δύο έχουν προσπαθήσει να δώσουν δείγματα υποκριτικής που να ξεφεύγουν από την κωμωδία αλλά δεν μπορώ να τους κρίνω για αυτά. Γι’ αυτό και τους συγκρίνω σαν κωμικούς. Κι αν ο Stiller έβγαζε γέλιο με τις γκριμάτσες και την υπερβολή του (κάτι που σιχαίνομαι στην κωμωδία), ο Sandler κατάφερνε πάντα να με κάνει να γελάω λες και είναι ένας κολλητός μου που κάθεται δίπλα μου στον καναπέ και αποφασίζει να μου πει μια χαζομάρα. Μ’ αρέσει που είναι dude ο Sandler, που είναι χαλαρός, που δεν ουρλιάζει, που δεν βασίζεται σε γκριμάτσες. Έχω περάσει καλά σε ταινίες και των δύο αλλά ο Sandler με έχει κάνει να δακρύσω. και από τα γέλια (Anger management, 50 First Dates, Grown Ups) και κανονικά (Click, Blended). Κι αυτό είναι ό,τι καλύτερο μπορείς να προσφέρεις σε κάποιον που απλά περιμένει να τον κάνεις να γελάσει.

Adam Sandler ο Χρήστος Δεμέτης

Δεν μπορώ να κάνω αντικειμενική σύγκριση. Ο Ben Stiller είναι ηθοποιός, ο Adam Sandler είναι ο Adam Sandler. Και τον ψηφίζω γι’ αυτό που είναι χωρίς να αμφισβητώ το ταλέντο του Stiller. Γιατί o Adam είναι κάτι παραπάνω από ηθοποιός. Είναι κινούμενη ιλαροτραγωδία και ένας σημαδιακός ρολίστας. Σημαδιακός γιατί είτε θα τον αγαπήσεις, είτε θα τον μισήσεις παράφορα. Ε, εγώ είμαι στην πρώτη κατηγορία κι ας μην μπορούν να το συμμερισθούν αυτό οι περισσότερες γυναίκες στις οποίες το έχω εκμυστηρευτεί μέχρι σήμερα. Ο Sandler έχει σημαδέψει τις νύχτες “ελάτε η παρέα να μαζευτούμε να δούμε χαζοταινία”, μιλώντας πάντα για την αντροπαρέα λοιπόν. Θα μπορούσε να είναι η “ένοχη” απόλαυση μου, αλλά δεν έχω καμία ενοχή γι’ αυτήν. Νομίζω ότι μπορώ να δω το “Wedding Singer” τρεις φορές στα καπάκια. Όχι, υπερβάλλω. Δύο φορές. Τρεις φορές μόνο για τον “Ζόχαν”. Να αναφέρω και το “Η ζωή σε Fast Forward”, τον Νεροκουβαλητή, το “Δουλειά δεν είχε ο Διάβολος”, το Big Daddy και και και. Σταματάω. Από τους λίγους που μπορούν να πάρουν ένα ηλίθιο σενάριο, πραγματικά ηλίθιο σενάριο (το οποίο συνήθως γράφει ο ίδιος σε ένα ρεσιτάλ αυτοκαταστροφικού on camera ξεβρακώματος, με τη μεταφορική αλλά και την κυριολεκτική έννοια του όρου) και να σε κάνουν να θυμάσαι την ταινία για πάντα. Θετικά; Αρνητικά; Θα την θυμάσαι πάντως. Καλός για ψυχοθεραπεία. Σε κάνει να αποβάλλεις τα κόμπλεξ σου για το τι πάει να πει “κουλτούρα”. Είπαμε, δεν είναι όλες οι ώρες για Κισλόφσκι.

Μπεν Στίλερ ο Στέφανος Τριαντάφυλλος

Πως μπορώ να το εξηγήσω; Συμπαθώ πολύ τον Άνταμ Σάντλερ σαν τύπο. Ξέρεις αυτό το αφελές συναίσθημα που προκύπτει όταν νομίζεις ότι γνωρίζεις κάποιον, επειδή γνωρίζεις τους ήρωες που υποδύεται. Αν υποθέσουμε οπότε ότι ο Άνταμ Σάντλερ στην πραγματικότητα, είναι ο Άνταμ Σάντλερ που νομίζω ότι είναι, τότε τον συμπαθώ. Γιατί είναι σαρκαστικός και μελαγχολικός με την ΛουιΣιΚέι-ική έννοια του όρου. Σοβαρός και γελοίος ταυτόχρονα. Όπως η εμφάνιση του στο Brooklyn Nine Nine που ουσιαστικά κράζει τον εαυτό του, λέγοντας ότι είναι “σοβαρός γιατί συλλέγει αντίκες και γράφει ένα έργο για τη ρώσικη επανάσταση”. Πχιοτικός, δηλαδή. Όσο για τις ταινίες του; Οι περισσότερες είναι ευχάριστες και μπορώ να πω ότι μ’ άρεσαν, αν και μας έχει χαρίσει μερικές από τις μεγαλύτερες πατάτες στην ιστορία, όπως το Little Nicky και το Click. Ο Μπεν Στίλερ από την άλλη νομίζω ότι δεν είναι τόσο καλός τύπος όσο ο Σάντλερ, αλλά για να είμαι ειλικρινής δεν νομίζω ότι αυτό έχει και μεγάλη σημασία. Έχει παίξει σε καλύτερες ταινίες. Μάλλον πρέπει να το επαναδιατυπώσω αυτό: σε ταινίες που γέλασα περισσότερο, όπως το Tropic Thunder ή το άλλο που είναι γαμπρός του Ρόμπερτ Ντε Νίρο. Επίσης το επιχείρημα “έπαιξε στο The Royal Tenenbaums” αρκεί από μόνο του να κερδίσει το δίλημμα, αν και έτσι θα πήγαιναν χαμένα οι άλλοι άσοι στο μανίκι. Α) Η συμμετοχή του στο Arrested Development και Β) το γεγονός ότι ο Ζουλάντερ κερδίζει τον Ζόχαν any given day.

Ben Stiller ο Ηλίας Αναστασιαδης

Έχει αρχίσει να με εκνευρίζει το πόσο ταυτίζομαι τελευταία με τον Στέφανο. Καλά δεν εκνευρίζομαι, αλλά ήθελα να το κάνω πιο δραματικό. Μου άρεσε πάντα ο Άνταμ Σαντλερ. Θα μπορούσα να περάσω μια μέρα βλέποντας το 50 First Dates και το Mr. Deeds εναλλάξ. Μοιάζει να είναι dude όπως λέει ο Χρήστος, ωραίος, φίλος, με τα καπελάκια του και τις φαρδιές του μπλούζες και το κεφάλι αυγό. Αλλά τι έχουμε από την άλλη; Έχουμε τον άνθρωπο που έχει παίξει στο Dodgeball και μάλιστα τον Κακό! Δηλαδή τι άλλο χρειάζεται; Να κάνει το τοπ μοντελ; Να παίξει μόνο με τον Phillip Seymour Hoffman; Να κάνει τον καρπαζοεισπρακτορα γαμπρό του Ντε Νιρο; Να γίνει λίγο συγκινητικός στη βαρετή κρυφή ζωή του Walter Mitty; Πες. Τι άλλο θες να κάνει;

Ben Stiller o Στέλιος Αρτεμάκης

Παλιότερα μπορούσα να γελάσω με τη κοφτερή ατάκα. Τον αυτοσαρκασμό. Τη μελαγχολία. Τώρα πρέπει να είσαι αυθεντικός καραγκιόζης για να σε νιώσω. Το όνομα Adam Sandler, για παράδειμγα, δεν έχει τίποτα κωμικό. Έινταμ ΣάννννΤτλερ. Με παχύ Τ. Είναι γαμάτο. Θα ήθελα να με έλεγαν Έινταμ. Μου κάνει σε αστροναύτης, μου κάνει σε quarterback αμερικάνικου ποδοσφαίρου, γιατρός σε ER, κακομαθημένο κωλόπαιδο της Ανατολικής ακτής που φοράει GANT και Tommy Hillfinger αλλά όχι κωμικός. Το λέω αυτό για να ενισχύσω την άποψη μου που είναι ότι ο Stiller έχει όλο το πακέτο για να γίνει ο Τζανετάκος του Χόλιγουντ. Έχει μάτια ασβού, μύτη πιρόγα, όνομα, ταβερνιάρη. Μπάρμπα Μπεν ένα πράγμα. Δε βγάζει καμία απολύτως γαματοσύνη ώστε να περάσει έστω και φευγαλέα η σκέψη ότι αυτός μπορεί να υποκρίνεται. Αυτός είναι.

Μπεν Στίλλερ ο Θοδωρής Δημητρόπουλος

Οι λέξεις δεν είναι αρκετές για να περιγράψουν πόσο πολύ θέλω να γρονθοκοπήσω όλη την ύπαρξη του Άνταμ Σάντλερ, ο οποίος έχει φυσικά παίξει σε ταινίες που συμπαθώ (“50 First Dates”) ή που περιέργως αγαπώ (“The Wedding Singer”, μη ρωτάς, Τζούλια Γκούλια FTW) και ήταν και φανταστικός και στον Πολ Τόμας Άντερσον που έχει παίξει αλλά ας μη μιλάμε με εξαιρέσεις, ας μιλάμε για το τι συμβολίζει ο καθένας. Ο Σάντλερ είναι αυτό το πράγμα. Ο Μπεν Στίλλερ έχει καταφανέστατα μεγαλύτερο εύρος, έχει υπάρξει καλύτερος κωμικός, είναι ικανός να κλέψει χαλαρά την παράσταση ακόμα κι από το καστ του “Arrested Development”, έχει γυρίσει το “Tropic Thunder”, έχει πρωταγωνιστήσει, όχι περιστασιακά, σε μερικές από τις αληθινά επικότερες αμερικάνικες κωμωδίες (“There’s Something About Mary”! “Dodgeball”! “Zoolander”!), μας έχει δώσει πόζες, ατάκες, βλέμματα και outfits για να γελάμε μια ζωή, και τελοσπάντων δεν ξέρω καν γιατί την κάνουμε όλη αυτή τη συζήτηση, διότι ο Μπεν Στίλλερ έχει παίξει στο “Royal Tenenbaums” και οι ηθοποιοί που έχουν παίξει στο “Royal Tenenbaums” πάνε πάνω από τους ηθοποιούς που δεν έχουν παίξει στο “Royal Tenenbaums”.

ΑΙΩΝΙΟ ΔΙΛΗΜΜΑ ΤΕΛΟΣ… BEN STILLER ΜΕ 71,4%

Το εύρος του Stiller και οι πόζες του Ζουλάντερ κέρδισαν τον τίμιο Sandler και τις κωμωδίες του. Με το εμφατικό 70%+, ο Stiller αποδείχτηκε κάτι σαν τροπική καταιγίδα.