Ποιον ηθοποιό ταινίας θα αντικαθιστούσα

Έχει συμβεί σε όλους μας. Εκεί που βλέπεις μια ταινία και την απολαμβάνεις (ή και όχι), κάτι σε χαλάει. Μετά από σύντομη σκέψη, καταλαβαίνεις ότι αυτό που σε χαλάει είναι κάποιος ηθοποιός. Κάποιος που αν έλειπε αυτόματα θα ανέβαινε η ταινία ένα επίπεδο.

Θες να τον αντικαταστήσεις. Για να κάνεις τέτοιες αλλαγές όμως χρειάζεσαι φαντασία. Εκτός κι αν έχεις WIND ONE. Γιατί αν έχεις WIND ONE και χαλάσει το κινητό σου, αναλαμβάνουν να πάρουν τη χαλασμένη σου συσκευή (από όπου και να είσαι) και σου δίνουν δωρεάν συσκευή αντικατάστασης μέχρι να σου επιστρέψουν τη δική σου. Κάπως έτσι θέλουμε να γίνει και με τις ταινίες λοιπόν, αντικαθιστώντας τους ηθοποιούς που μας απογοήτευσαν.

Τον Johnny Depp στις ταινίες ‘Fantastic Beasts’, η Ιωσηφίνα Γριβέα

Ήμασταν τόσο κοντά και τόσο μακριά. Για να καταλάβεις τι εννοώ, αυτή είναι η επίσημη δήλωση της J.K. Rowling σχετικά με το casting του Depp, όσο ξεκινούσε η διαμάχη με την πρώην σύζυγό του Amber Heard με την κατηγορία της ενδοοικογενειακής βίας: «Όταν κάναμε cast τον Johnny Depp ως Grindelwald, πίστευα ότι θα ήταν υπέροχος στον ρόλο. Ωστόσο, την περίοδο που γυρίζαμε το cameo του στην 1η ταινία, είχαν εμφανιστεί δημοσιεύματα στον Τύπο που απασχόλησαν βαθιά και εμένα και όλους δουλεύουν στενά με το franchise […] Όπως έχει ήδη πει ο David Yates, ο ‘Potter’ σκηνοθέτης εδώ και καιρό, είχαμε εύλογα σκεφτεί την πιθανότητα του recasting. Καταλαβαίνω γιατί κάποιοι μπορεί να είναι μπερδεμένοι ή θυμωμένοι γιατί δεν συνέβη αυτό […] Βάσει όσων γνωρίζουμε για τις συνθήκες, οι συντελεστές και εγώ δεν νιώθουμε απλώς άνετα με την παραμονή του ορίτζιναλ casting, αλλά είμαστε ειλικρινά χαρούμενοι που έχουμε τον Johnny σε έναν από τους μεγάλους χαρακτήρες στις ταινίες».

Εντάξει, αφού είσαι ειλικρινά χαρούμενη, ας μείνω εγώ εδώ με τον Depp στο χέρι, σε ένα franchise βασισμένο στα δικά σου, βαθιά κατά της βίας βιβλία που μας μεγάλωσαν με τις αντίθετες κυριολεκτικά αξίες. Όπως και να καταλήξει η υπόθεση μεταξύ των δύο πρώην συντρόφων (αυτή τη στιγμή, ας πούμε, ο Depp απέτυχε να παραδώσει τα ιατρικά του αρχεία για την κατανάλωση αλκοόλ και ναρκωτικών), το casting του δεν είναι ρίσκο που παίρνεις σε ένα τέτοιας φύσεως franchise. Όταν είχαμε ήδη τον Colin Farrell στον ρόλο; Αναίτιο, όλο.

Βάλτε κάποιον άλλον να παίξει τον Αλέξανδρο, φωνάζει ο Θέμης Καίσαρης

Κόλιν Φάρελ σε αγαπάω, σε εκτιμάω. Ωραίος ήσουν στον τηλεφωνικό θάλαμο μέσα, ακόμα πιο ωραίος στο Miami Vice που σε έκανε μάγκα ο Μάικλ Μαν. Μέχρι εκεί, κάπου ώπα. Γιατί περισσότερο από εσένα αγαπάω τον Όλιβερ Στόουν και τον τρόπο που κάνει ταινίες τις εμμονές του. Ο Αλέξανδρος δεν ήταν η καλύτερη στιγμή του, αλλά εμένα μ’άρεσε γιατί οι ταινίες του μαρεσουν πάντα. Αλλά εσυ, Κόλιν Φάρελ, τι δουλειά είχες στα βάθη της Ασίας με το ξανθό μαλλί και το μαύρο φρύδι; Δεν ξέρω ποιον έπρεπε να βάλουν στη θέση σου, δεν μπορώ να προτείνω, ας έπαιρναν τον Λούλη, να παίξει κι ένας Έλληνας, τον Μπουρδούμη, που τα παιδιά είναι διεθνείς σταρ.

Η απόλυτη απογοήτευση ακούει στο όνομα Βαλ Κίλμερ – Μπάτμαν, για τον Γιάννη Δημητρέλλο

Θαυμάζω τον Val Kilmer. Τον θεωρώ έναν από τους καλύτερους character actors των τελευταίων 30 ετών στο αμερικάνικο σινεμά. Όταν υποδύθηκε τον – μέσα από την φαντασίωση του πρωταγωνιστή-  Elvis Presley στο “True Romance”, δικαίωσε απόλυτα τον παραπάνω χαρακτηρισμό μου. Όταν κλήθηκε να γίνει ο νέος Μπάτμαν- διάδοχος του Michael Keaton, το καράβι των ρεσιτάλ υποκριτικής/αξέχαστων ρόλων, βούλιαξε και ο Kilmer έμεινε στο πέλαγος χωρίς σωσίβιο. Ανέκφραστος, άοσμος, σε μια οριακά καταθλιπτική εσωστρέφεια, με ένα βλέμμα που θύμιζε την “Smell the fart” τεχνική υποκριτικής του Joey Tribbiani στα ‘ΦΙλαράκια’, ο Val απογοητευσε. Του δίνω ελαφρυντικά πάντως, λόγω της άνευρης, “family friendly” σκηνοθετικής προσέγγισης που είχε επιχειρήσει στην ταινία ο Joel Schumacher, με το τελικό αποτέλεσμα να θυμίζει φαρσοκωμωδία με πρωταγωνιστές τους δύο “κακούς”, Riddler – Two Face, που υποδύθηκαν ο Jim Carrey και ο Tommy Lee Jones αντίστοιχα. Δεν είναι ο Val Kilmer για “family friendly” ταινίες ρε παιδιά. Ακόμα και ο Matt LeBlanc θα μπορούσε να τον αντικαταστήσει σε ένα τέτοιο project.

O George Clooney ως Μπάτμαν, για τον Θοδωρή Δημητρόπουλο

Δεν με πειράζει πολύ που θεωρείται φιάσκο η ταινία, εξάλλου έχω δηλώσει στο παρελθόν την αγάπη μου για αυτήν και δε μετανιώνω ούτε συλλαβή εκείνου του κειμένου. Όμως θα παρατηρήσετε διαβάζοντας το θέμα, πως καμία από τις φράσεις εκίμησης, θαυμασμού και αγάπης δεν αφορά τον συμπαθή Τζορτζ. Το μετα-ειρωνικό καμπ αριστούργημα του Τζόελ Σουμάχερ λειτουργεί χάρη στα χρώματα, χάρη στο homage στην κλασική σειρά των ’60s, χάρη στις απολαυστικά χάρτινες ερμηνείες των villains, χάρη σε πολλά πράγματα… κανένα εκ των οποίων δεν έχει να κάνει με τον πρωταγωνιστή του. Για την ακρίβεια, όλη η καμπ απόλαυση του φιλμ προέρχεται ΠΑΡΑ τον πρωταγωνιστή! Ο Κλούνεϊ που προσπαθούσε τότε ακόμα να γίνει μέρος της χολιγουντιανής ελίτ, πήρε τον ρόλο του υπερήρωα επειδή οι προηγούμενες ταινίες είχαν επιτυχία και μια κάποια δημιουργική υπογραφή από πίσω τους, κι όχι επειδή εκτιμούσε την καρτουνίλα του όλου εγχειρήματος. Οπότε φυσικά και νιώθει άβολα που βρίσκεται σε αυτή την ταινία, και φυσικά και ζητά συγγνώμη για αυτή. Χάθηκαν οι υπερβολικοί ηθοποιοί που δε φοβούνται να γίνουν ένα με την καρτούν πλευρά του εαυτού τους; Τον Τζορτζ Κλούνεϊ βρήκαν να ντύσουν με την κάπα; Σκεφτείτε τι θα έκανε ένας Νίκολας Κέιτζ μέσα σε ΑΥΤΗ την ταινία. Ή κάποιος με την ενέργεια (και τα χείλη! σημαντικά τα χείλη όταν παίζεις τον Μπάτμαν, δες τι έκανε ο Μάικλ Κίτον) του Έντι Ρεντμέιν στο «Jupiter Ascending»; Τελοσπάντων, και η ταινία επιβίωσε, έστω ως θρυλικά διαβόητο κομμάτι ποπ μπλοκμπάστερ δημιουργίας, και η καριέρα του Κλούνεϊ, περιέργως. Όλα πήγαν καλά. Οπότε φτάνει με τις συγγνώμες.

***

Αν και εσύ αγαπάς τα Star Wars και την ιστορία τους, το αφιέρωμά μας ‘May the Pod Be With You’ είναι εδώ!

Στο 1ο επεισόδιο αναλύουμε τα prequels με καλεσμένο τον Μάκη Παπασημακόπουλο, μέσα από μία βασική ερώτηση: Είναι όντως όσο χάλια τα θυμάσαι;